Het weinige ijs
schittert in de morgenzon.
Wie springt er nu in ?
Te samen rusten
tegen de ijzeren wand.
De warmte is er.
Een koppel eenden
kwamen eens kijken : “wat nu ?”
tijdens het turnen.
Zij supporteren voor ons
en delen ook de vijver.
De oude ijsbeer
heeft zijn einde gevonden
tussen zijn vrienden.
Hij heeft ons nu verlaten.
Toch blijft hij steeds een mooi beeld.
Gehuld in zwarte
voile treurt wel iedereen
om het heengaan van
onze oudste mascotte.
Waar vinden we hem terug ?
Met gepaste eer
nemen we afscheid van de
mascotte alhier.
We moeten zijn erfenis
eren door te ijsberen.
Met ijszwemmende groeten,
Tom Vissers
